Young Ones uitgelicht: Kenson & Nina

Meet The Young Ones

Elk seizoen maken we een nieuwe auditieposter. En elke keer staat daar een andere Young One op. De ene keer iemand die al jaren bij The Young Ones speelt, de andere keer een relatief nieuw gezicht. Dit keer zijn het er zelfs twee! Beide lopen ze al een tijdje bij ons rond en hebben ze al in diverse producties gespeeld. Meet Kenson & Nina Dijkstra!

Voor de auditie poster kozen we net als de vorige jaren ook dit jaar voor een iconische poster, gebaseerd op de bekende filmklassieker Pulp Fiction. Want iconische beelden en verhalen spelen ook in de voorstellingen van The Young Ones een grote rol. Voor de poster kropen Kenson en Nina samen met hun plastic pistolen (ja hallo het is hier niet de VS) in de huid van Vincent Vega en Jules Winnfield. We stellen jullie voor aan deze Young Ones broer en zus!

Benieuwd naar de originele foto? Die zie je hier.


Ik ben Nina Dijkstra, 16 jaar en ik woon in Zwolle. Ik zit in 4 vwo op het Van der Capellen. Ik acteer graag (natuurlijk) en ik vind het ook heel leuk om te dansen. Mijn broertje acteert ook bij de young ones, en we staan samen op de poster.

Ik speel nu ongeveer 4 jaar bij The Young Ones. Ik ben hierbij gekomen omdat ik al heel vaak bij de grote producties had gekeken. Mijn moeder ging vaak naar het theater om naar allemaal verschillende voorstellingen te kijken. Van ballet tot musicals, en dus ook voorstellingen van The Young Ones. Ik mocht vaak mee, en was toen al super enthousiast over de manier van theater die ik zag bij de Young Ones. Toen een vriendin van mij mee ging doen, heb ik me ook aangemeld. Sindsdien heb ik in 3 kleine voorstellingen tijdens het young ones festival gespeeld. Ook speelde ik in The Animals, Cirque de la Decadence en in White Rabbit.

Theater betekent voor mij vrijheid. Soms voel ik me heel erg gevangen, omdat ik best wel een vol hoofd heb. Ik maak me veel zorgen om school, werk, wat andere mensen wel niet allemaal van me vinden en wat voor andere shit er wel niet allemaal in deze wereld is.

Dan vind ik het fijn om iets te doen waarbij ik daar totaal niet mee bezig ben, en acteren is zoiets. De Young Ones is voor mij een plek om dit dan ook te kunnen doen. Het voelt hier niet alsof ik moet presteren, en dat is naar mijn idee uniekIk zou het zeker aanraden om een Young One te worden. Omdat je hier niet perfect of ervaren hoeft te zijn. Iedereen krijgt de kans om te groeien en dingen te leren. En het is hier gewoon altijd gezellig natuurlijk!

Mijn meest memorabele theaterervaring. Dat vind ik moeilijk, maar het was toch het moment waarop ik voor de eerste keer mijn allereerste voorstelling speelde. Ik weet nog heel goed dat we bijna op moesten, en dat ik echt hartstikke zenuwachtig was, maar dat ik er ook superveel zin in had. Dat gevoel van spanning en blijdschap tegelijk was heel bijzonder, en had ik nog nooit meegemaakt.


Ik ben Kenson Dijkstra en ben 14 jaar oud. Ik woon in Zwolle en ik zit op Thorbecke, ook hier in Zwolle. Ik heb een zus, Nina, en ze staat samen met mij op de poster. Mijn hobby’s zijn acteren en korfballen. In december 2011 had ik voor het eerst een voorstelling gezien van theater Young Ones genaamd De Odyssee van O. Ik vond het heel indrukwekkend, want hoe konden de acteurs zich zo snel omkleden voor een nieuwe scène? Ik had graag mee gespeeld in die show, alleen ik was nog te jong om mee te doen voor zo’n grote productie. Maar ik wist zeker, dat als ik oud genoeg was, ik mee zou doen.

4 jaar later heb ik auditie gedaan. Ik speelde toen in Het Pippin Effect en daarna in De grote ego show- allebei regie van Anne-Minke Meijer (2015) Toen speelde ik in Level Up – regie van Sarah Evers (2015) en toen in White Rabbit -regie van Jeroen Kriek (2017-2018).

Theater betekent voor mij lekker gek doen en schijt hebben aan wat anderen vinden, want bij acteren is niks te gek. Voor mij helpt het ook om mijzelf beter te leren kennen, want iedereen doet elkaar na in het dagelijks leven, maar als ik op het podium sta dan focus ik mij helemaal op mezelf.

The Young ones betekent voor mij dat het niet uitmaakt wie of wat je bent. Of je nou homo bent, rood haar hebt of donker bent.

Ik merk heel erg dat door The Young ones ik beter ben geworden en ik heb heel veel over theater geleerd. Mijn meest memorabele moment was bij Het Pippin Effect. Het was voor mij de eerste keer Young ones. Ik weet nog wel dat we achter de coulissen stonden, en dat iedereen elkaar knuffelde en tegelijkertijd toi toi toi zei.