Wat gebeurt er als we het onbekende binnen onze veilige muren halen? Zijn we bereid hiervan te groeien of regeert de angst en gaan we er genadeloos aan ten onder? Dat is het verhaal dat Theatermaker Irene Kriek probeert te vertellen in de voorstelling ‘TROY’ die zij bij The Young Ones maakte met een groep jonge Nederlandse acteurs en twee Syrische spelers. TROY is op 11, 12 en 13 december te zien op het Young Ones Festival.

Irene Kriek is een van de vaste theatermakers van The Young Ones en weet elk seizoen weer te verrassen met haar rake voorstellingen, waarbij zij moeilijke thema’s niet uit de weg gaat. Wat bracht haar bij dit idee? Irene: Ik heb deze voorstelling gemaakt omdat sommige delen van de wereld in brand staan en er zo veel mensen zijn die over de wereld trekken, op zoek naar een veilig of beter onderkomen. Dat gaat met heel veel angst gepaard, angst van ons voor het onbekende. Ik denk dat we door onze grenzen te sluiten en muren hoger te maken het probleem vergroten. Ik geloof erin dat we verbinding moeten zoeken met deze mensen, omdat het onbekende onze wereld ook kan verrijken. En wat zouden wij doen als het hier zou gebeuren? Ik ben op zoek gegaan naar die verbinding en als theatermaker heb ik daar op mijn manier vorm aan gegeven.

De cast van TROY bestaat uit een groep van 14 jonge Young Ones spelers en twee Syrische jongens, Moutasem Ekhtiar en Imad Bdewi, die zij speciaal voor deze voorstelling benaderde om mee te doen. De jongens komen uit Syrie en zijn gevlucht omdat het onmogelijk was daar nog een veilig leven te leiden. Moutasem en Imad kenden elkaar voor dit project nog niet en wonen beide in een ander AZC, in een andere stad. Moutasem is inmiddels 1 jaar in Nederland en woont in Vollenhove. Imad is hier pas drie maanden en woont in Apeldoorn. Elke zaterdag komen de jongens samen met Irene naar het Young Ones Theater. Theater maken hadden ze nog nooit eerder gedaan. Maar daar zie je op de vloer niet veel van.

Imad: Ik ben blij dat we een bijdrage kunnen leveren aan dit verhaal. Ik doe vooral mee om mijn kant van het verhaal te vertellen. Niet perse over negatieve ervaringen met de houding van de Nederlanders, want over het algemeen is iedereen erg gastvrij en aardig tegen me. Maar het gaat mij er vooral om dat we duidelijk maken dat het draait om communiceren. Natuurlijk zijn er grote verschillen in leefgewoontes en tradities tussen ons en de Nederlandse bevolking. Dat hoeven we niet te ontkennen. Maar laten we gewoon met elkaar praten. Als ik met jou praat en jij met mij, dan weten we van elkaar wie we zijn en wat we nodig hebben. Praat gewoon met me. Zo simpel kan het zijn.’’

Voor Imad en Moutasem is het wel schrijnend om te merken dat sommige Nederlandse inwoners allerlei acties ondernemen tegen de opkomst van AZC’s. ‘’Geloof me, als het niet had gehoeven was ik hier niet gekomen hoor. Ik heb mijn familie en vrienden en universiteit niet achter gelaten omdat ik dat leuk vind’’, vertellen ze allebei.

TةRدOاYطرو is een voorstelling over verschillende werelden, een wereld van verschillen, over verbinding, veiligheid en over hoop, omdat er altijd nog hoop is waardoor we onze dromen kunnen realiseren.
Naast TROY zijn er maar liefst zes andere voorstellingen te zien op het Young Ones Festival. Van een theatrale installatie en een bizarre radio uitzending tot aan de korte film PEER.

Klik hier voor meer info over het Young Ones Festival

Foto’s repetitie TROY