Door: Katelijne Beukema
Eindelijk was het dan zover. Op 26 en 27 juni stond The Young Ones op rondreizend Theaterfestival De Parade in Rotterdam met de voorstelling ‘Jeroen en Joep spelen… Hamlet, de zielige prins!’ en wie mocht de geweldige en zeer belangrijke, verantwoordelijke taak van kassameisje op zich nemen? MOI!
26 juni ging de wekker vroeg. De trein vertrok om kwart over 9 (09.11 om precies te zijn) en ik had om 9 uur op het station afgesproken met Tom (Joep) en Iwan (onze huistechnicus). Natuurlijk was ik prachtig op tijd! Maar dan niet… Een goed begin van het grote avontuur…
Na een lange reis komen we aan in het zonovergoten Rotterdam, waarna we een wandeling maken naar het Paradeterrein. Het is nog niet open, maar wij als ‘crew’ mogen naar binnen!
En de zon blijft maar schijnen en wij bouwen een beetje op, warmen een beetje op en kijken een beetje rond. Ik krijg instructies voor mijn verdiensten als kassameisje. Een half uur voordat de voorstelling begint mag de kassa open. Niet eerder en niet later. Daarvoor moet je bij de hoofdkassa de kaarten voor de voorstelling hebben gehaald en bij het financiële kantoor je kassa. Ter plekke checken of er wel echt zoveel geld in zit als men zegt… Daar begint mijn serieuze taak!
En dan ga ik open. Of, de kassa. Mensen stormen van over het gehele terrein naar me toe, vormen geen nette rij, maar staan te vechten om een kaartje. Fantastisch als het zo gegaan was. Maar op dag 1 verliep het allemaal heel rustig. En toch weet ik er wat spannends van te maken. Van hoofdrekenen (wat ik dus absoluut niet kan, waardoor ik zelfs bij de makkelijkste hoofdrekensom fouten maak en dat terwijl er zelfs een lijst voor mijn neus lag waar de prijzen al voorgekauwd stonden) tot kaartjes verkopen voor de volgende voorstelling terwijl de eerste nog bezig is, wat VERBODEN is in parade-land hoorde ik achteraf.
Maar ondanks deze spanningen lever ik na de voorstellingen de kassa weer in zonder overschot of tekort! Voilà! Niet verkeerd voor mijn eerste dag als kassameisje.
‘s Avonds hebben we lekker gegeten op het terrein, zijn we gratis naar voorstellingen geweest, hebben we uren naar de zweefmolen staan kijken en gelachen om de gillende mensen die door de lucht voorbij komen sjezen en de eerste paradedag afgesloten met een dansje op nummers van de band F.
Maar het avontuur van deze eerste dag is nog niet klaar. We staan namelijk op de paradecamping. En dat is niet zomaar een camping, nee nee, dat is een parkeerplaats! Jaha! Een parkeerplaats! Zet daar je tent maar eens op. En vind daar maar eens een zachte ondergrond.
De nacht op de harde grond was snel voorbij en na niet heel veel slaap waren we weer klaar om er tegenaan te gaan. Woensdagmiddag, regenachtig helaas, maar de kinderen vroeg vrij van school, dus wie weet…. En ja hoor, ik had handen te weinig! Twee van de drie voorstellingen compleet uitverkocht! Mijn hersenen kraakten en kraakten, mijn handen scheurden en scheurden kaartjes en mijn mond bleef maar ‘ja ik heb nog kaartjes’ zeggen. Maar toch is het me gelukt! Want ook de tweede dag leverde ik na de voorstellingen de kassa weer in zonder overschot of tekort! Om dit te vieren een lekker ijsje, weer lekker eten en gratis voorstellingen kijken.
Aan elk avontuur komt een einde. Zo ook aan dit avontuur. Hoewel dit avontuur eigenlijk alleen maar even pauze houdt. Want vanaf 10 juli gaat de voorstelling weer verder in de andere steden. Als eerste Den Haag. In Utrecht mag ik me daar weer bijvoegen als kassameisje.